In deze sessie onderzoeken we hoe we zorg – in al haar vormen – weer als een collectieve praktijk kunnen benaderen. In onze samenleving is zorg steeds verder geprivatiseerd: ziekte, opvang voor kinderen, herstellen van een burn-out, zorg voor een ouder of vriend – ze worden allemaal als individuele aangelegenheden gezien en moeten (vaak) individueel opgelost worden met mantelzorg, in het gezin of met persoonlijke trajecten.
Maar wat kan en moet er in onze collectieve praktijk veranderen en wat kan daarin een plek krijgen? De huidige maatschappelijke, economische en culturele structuren zijn nog steeds geënt op het traditionele kerngezin als norm, maar wat kunnen we samen? Hoe kan zorg een centrale plek krijgen en hoe kunnen we er daarmee voor zorgen dat er voor iedereen een plek is?
Theater Utrecht en Vlaams Cultuurhuis de Brakke Grond nodigen makers, organisaties en cultuurwerkers uit om voorbeelden uit hun artistieke praktijk te delen. Hoe kunnen we ruimte maken in onze werkpraktijk voor collectieve vormen van zorg? En wat vraagt dat van de structuren in de podiumkunstensector – van werkrelaties tot residentiemodellen, van tourritmes tot beleidskaders?