]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]

De positie van dramaturgie en dramaturgen staat onder druk. De kritische blik, de bevraging, de nadenkendheid die dramaturgen inbrengen, wordt steeds vaker gemarginaliseerd. Vraagt deze tijd niet om méér dramaturgie – om een diepere inbedding en actieve inmenging van dramaturgen in artistieke, politieke en maatschappelijke kwesties?

Welke rol willen en kunnen verenigde dramaturgen spelen in een klimaat van toenemende extremen? Is dramaturgie niet bij uitstek een lens op de wereld – een kritisch orgaan dat leiderschap ter discussie stelt en zich verzet tegen de dominantie van economisch denken?

In een tijd van verregaande individualisering worden mensen steeds vaker op zichzelf teruggeworpen. Ook binnen het werkveld worden collega’s tot concurrenten gemaakt. Haast, efficiëntie en marktdenken rukken op, ten koste van lange lijnen, vertrouwen en continuïteit.

Hoe willen wij, dramaturgen, ons organiseren en hoe vertalen we deze verbinding in concrete plannen en collectieve acties? Wat is ervoor nodig om onze stemmen hoorbaar en zichtbaar te maken, binnen het veld én in de samenleving – structureel, solidair en met impact?

Tijdens deze sessie gaan we in werkgroepen in gesprek over op welke manieren, waar en hoe de dramaturgische vereniging in oprichting zich kan manifesteren in artistieke en sociale contexten als aanjager, bemiddelaar en interlocuteur. 

Kom je verenigen!